Καλησπέρα και πάλι,
Έφυγε και αυτή η
χρονιά πάει και για άλλη μια Πρωτοχρονιά γιορτάσαμε την έλευση μιας νέας χρονιάς
το 2013. Προσωπικά έπειτα από την περυσινή έξοδο αποτυχία, φέτος είπα να ηρεμήσω
λίγο και να κάνω ρεβεγιόν σε φιλικό σπίτι. Όχι σαν πέρυσι που η ταλαιπωρία δεν
είχε τέλος σε γνωστό μπουζουξίδικο της πόλης….
Το παράδοξο ωστόσο φέτος που μου έκανε και τρομερή εντύπωση
είναι αλήθεια, ήταν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς. Εκεί, κατά τις 4 με 5 το απόγευμα,
γυρίζοντας από το γραφείο στο σπίτι, πέρασα από το κέντρο της πόλης και ξαφνικά
νόμιζα πως μεταφέρθηκα στο 1999. Γιατί; Για τον απλούστερο λόγο πως όλα τα
καταστήματα τύπου μπαρ και καφέ από την οδό Μητροπόλεως και πέρα, παίζανε στη
διαπασών Πάολα και Κιάμο (σαν να μην υπήρχε αύριο δηλαδή…) και ο κόσμος μέσα
και έξω από αυτά ήταν σε κατάσταση τρελής ευφορίας λες και τους είχες δώσει όλους
από ένα χαρτάκι LSD και είχαν πάθει παράκρουση! Τέτοια ευτυχία μαζεμένη είχα
καιρό να δω, είναι γεγονός. Λες και ο κόσμος είχε αποθέματα χαράς και τα ξόδεψε
όλα εκείνη τη μέρα.
Τώρα (μεταξύ μας) δεν νομίζω πως χαιρόντουσαν όλοι για τη νέα χρονιά που θα έμπαινε σε λίγες ώρες, απλά νομίζω πως επειδή το 2012 ήταν γενικότερα χάλια, μάλλον ο κόσμος απέθεσε τις ελπίδες του στο 13 για να έχει κάτι να χαρεί βρε παιδί μου...
Νομίζω πως όλοι οι Θεσσαλονικείς και όχι μόνο, με αφορμή την
παραμονή του 2013 βρήκαν μια ευκαιρία να ξεδώσουν και να ξεφύγουν λίγο από την
μιζέρια που μας έχει κληρονομήσει η οικονομική κρίση. Δεν εξηγείτε αλλιώς τόση
χαρά. Επίσης στον Εύοσμο, εκεί που μένω δηλαδή, η χαρά πήρε την μορφή πυροτεχνημάτων. Τόσο πυροτέχνημα ούτε στη γιορτή της Δασκαλάκη! Χαμός! Άλλες χρονιές ακούγαμε καμιά πιστολιά με την αλλαγή του χρόνου και ..τέλος. Φέτος μόνο το όνομα μου δεν είδα πυροτέχνημα από το μπαλκόνι μου! Αχ, ο κόσμος τα έχει παίξει με την κρίση τελικά και ψάχνει διεξόδους για να εκφράσει τη χαρά του. Ψάχνει λόγους να χαρεί μάλλον. Ή πιθανόν, όπως μου εκμυστηρεύτηκε μια φίλη, βρήκαν σε έκπτωση τα πυροτεχνήματα στο ίντερνετ και ...δώστου πυροτέχνημα! Δεν εξηγείτε αλλιώς....
Την επόμενη ημέρα, δηλαδή την πρώτη μέρα της νέας χρονιάς ηρέμησαν
τα πράγματα. Χαλαρότητα και ηρεμία. Και την δεύτερη μέρα επίσης. Πήγα με την
παρέα μου για φαγητό το μεσημέρι και στους δρόμους κυκλοφορούσαν οι …τρεις και
ο κούκος. Τελείωσε η χαρά για φέτος μάλλον…Του χρόνου πάλι…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου