Λέμε ναι, ή όχι τελικά σε αυτήν την μορφή πρόληψης που διάλεξε η Angelina;

Καθημερινά εκατομμύρια γυναίκες αφήνουν την τελευταία τους πνοή πεθαίνοντας από τον καρκίνο του μαστού και όχι μόνο. Πολλές γυναίκες στην Ελλάς του 2013 θα ήθελαν να έχουν την επιλογή να διαλέξουν. Να επιλέξουν τη ζωή παρά το θάνατο, αφαιρώντας και την θηλυκότητα τους γι αυτήν. Δηλαδή το στήθος τους και την ίδια τους τη μήτρα.

Αφορμή για τις παραπάνω 3 γραμμές η δημοσιοποίηση της Angelina Jolie στους New York Times για την επέμβαση της προληπτικής διπλής μαστεκτομής που πραγματοποίησε πριν 3 μήνες.

 Η κ. Jolie είχε προβεί σε ειδική εξέταση (η οποία στη χώρα μας κοστίζει 2500 με 3000 ευρώ) και ανακάλυψε πως έφερε το γονίδιο του καρκίνου, λόγω κληρονομικότητας από την μητέρα της Marcheline Bertrand, που πέθανε στα 56 της  χρόνια, ύστερα από πολυετή μάχη με την ασθένεια. Σύμφωνα με την ίδια την ηθοποιό «κουβαλάω και εγώ το λανθάνον γονίδιο BRCA1, το οποίο αυξάνει τον κίνδυνο να εμφανίσω και εγώ καρκίνο του μαστού και καρκίνο των ωοθηκών. Οι γιατροί εκτίμησαν πως έχω 87% πιθανότητα για καρκίνο του μαστού και 50% πιθανότητα να αναπτύξω καρκίνο των ωοθηκών, παρά το γεγονός πως κάθε περίπτωση είναι διαφορετική σε κάθε γυναίκα».

Η ηθοποιός δήλωσε πως θα προβεί και σε επέμβαση αφαίρεσης των ωοθηκών της στο μέλλον.skondranig.blogspot.

Και ξαφνικά ένα θέμα taboo «βγαίνει απ΄την ντουλάπα» και προκαλεί δημόσια συζήτηση. Άκουσα πολλές απόψεις και διάβασα αρκετές γνώμες επάνω στο ζήτημα. Κάποιοι έκαναν λόγο για μια τεράστια βιομηχανία πλαστικών χειρουργών που περιμένουν στη γωνία με το νυστέρι στο ένα χέρι και το εμφύτευμα στο άλλο για να γεμίσουν σιλικόνη τις φοβισμένες γυναίκες κάτω από τη σκιά του καρκίνου. Επίσης άκουσα πως η κ. Jolie έφτασε η ηλικία της να κάνει... ανόρθωση στήθους και μας το παρουσιάζει σαν μαστεκτομή... Ακόμη διάβασα πως ο φόβος για τον καρκίνο του μαστού πουλάει... ροζ βραχιολάκια. Επιπλέον πολλοί κατηγόρησαν την κ. Jolie πως προωθεί πρακτικές που κάνουν…κακό στις υπόλοιπες γυναίκες που την έχουν για πρότυπο.

Φυσικά. Η Jolie είσαι. Θα ακούσεις και την καλή και την κακή κουβέντα σε ότι έκανες και αποφάσισες να το ανακοινώσεις στο κοινό με αυτόν τον τρόπο.

Πριν κανένα χρόνο έβλεπα τη σειρά Greys Anatomy στο διαδίκτυο και σ΄ένα επεισόδιο πραγματευόταν ακριβώς αυτό. Μια γυναίκα παντρεμένη, χωρίς παιδιά και εκεί γύρω στα 30 something, ήθελε να προβεί σε αφαίρεση μήτρας και διπλή μαστεκτομή λόγω του γνωστού σε όλους μας πια γονιδίου. Μου είχε προκαλέσει εντύπωση και αναρωτήθηκα πολύ για το αν υφίσταται και στην αληθινή ζωή αυτό. Έπειτα από μια μικρή έρευνα που έκανα ανακάλυψα πως όχι απλά υφίσταται αλλά εφαρμόζετε από πολλές γυναίκες καθημερινά σε όλο τον κόσμο. Το ερώτημα όμως παραμένει. Είναι σωστό ή λάθος; Αμφιλεγόμενο ή όχι; Πρέπει ή δεν πρέπει;

Αν αύριο και κάποιο αύριο ανακαλύψω ότι φέρω εγώ το γονίδιο αυτό, πιστεύω πως θα προτιμήσω να κάνω προληπτική διπλή μαστεκτομή και αφαίρεση μήτρας παρά να υποβάλω τον εαυτό μου στις ατέλειωτες χημοθεραπείες και ακτινοβολίες που χρειάζονται για να καταπολεμήσεις την ασθένεια, συν του ότι η επέμβαση αφαίρεσης του καρκίνου (από οπουδήποτε) είναι δύσκολη, επίπονη και σε αφήνει και με ένα σωρό ερωτηματικά πίσω σου. Φταίω εγώ, τι έκανα λάθος, τι συμβαίνει, θα πεθάνω,τι πρέπει να κάνω από εδώ και πέρα κ.α.

Πιστεύω πως δεν υπάρχει λόγος να αφήσεις τον εαυτό σου ευάλωτο και απροστάτευτο απέναντι  σε αυτήν την ασθένεια που ίσως σε περιμένει στη γωνία και ίσως να μην προλάβεις να γιατρευτείς από αυτήν γιατί ίσως κάποια στιγμή θα κάνει μεταστάσεις. Προτιμώ τη ζωή, παρά το θάνατο και παρά το κόστος (χρηματικό) που χρειάζεται όλη η παραπάνω διαδικασία.

Αλλά το  ερώτημα παραμένει. Έχουμε έναν υγιή οργανισμό (της κ. Jolie καλή ώρα) και του αφαιρούμε υγιή κομμάτια, για να τον προφυλάξουμε  από μια ασθένεια που ίσως μια μέρα εμφανίσει το σώμα. Και αν δεν την εμφανίσει; Και αν την εμφανίσει αργά, πολύ αργά στη ζωή, εκεί κάπου στα 80; Θα πούμε τότε ότι οκ, ήρθε η ώρα της;

Αξίζει ένας υγιής οργανισμός αυτήν την ταλαιπωρία; Αναρωτηθείτε λίγο επάνω σε αυτό. Προσέχουμε για να έχουμε τελικά, ή πολεμάμε με νύχια και με δόντια όταν μας έρθει;  Θα θέσω επίσης και ακόμη ένα ερώτημα. Γιατί όταν παρουσιάζουμε καρκίνο στη μια μεριά του θυρεοειδή  (αποτελείται από δυο κομμάτια για όσους δεν το γνωρίζουν, δεξιά και αριστερά αγκαλιάζει –ας το θέσουμε έτσι-τον τράχηλο) τον αφαιρούμε όλο και όχι μόνο τη μεριά που το παρουσιάζει; Προληπτικά το αφαιρούμε για να μην επανεμφανιστεί στο υγιές διπλανό κομμάτι. Μη μου πείτε πως «άλλο αυτό» γιατί για υγιές κομμάτι πρόκειται και εκεί. Με ένα σμπάρο δύο τρυγόνια γίνετε η δουλειά...

Το ερώτημα παραμένει και οι γυναίκες είναι αυτές που πρέπει να το απαντήσουν. Λέμε ναι, ή όχι τελικά σε αυτήν την μορφή πρόληψης που διάλεξε η Angelina και κάθε ανώνυμη Angelina για να προφυλάξει τον εαυτό της από τον καρκίνο;

To κείμενο της Angelina Jolie μπορείτε να το διαβάσετε εδώ: nytimes.