Στο καλύτερο μέρος του κόσμου, στο Λούβρο. Η περιπλάνηση συνεχίζεται…

Ως γνωστός ...μουσειάκιας κάθε φορά που πρόκειται να κάνω ένα ταξίδι στο εξωτερικό, το πρώτο πράγμα που κοιτάω στον προορισμό μου είναι να έχει μουσεία.  

Φέτος έτυχε να βρεθώ στο Παρίσι, το οποίο επισκέφτηκα για δεύτερη φορά και φυσικά μια στάση από το αγαπημένο Λούβρο την θεώρησα απαραίτητη έως και υποχρεωτική.  
Η περιπλάνηση συνεχίζεται μέσα σε αυτό το τεράστιο μουσείο.  


Στο Λούβρο υπάρχουν τα πάντα. Μπορούμε να θαυμάσουμε από πίνακες του Λεονάρντο Ντα Βίντσι μέχρι την μοναδικής ομορφιάς Νίκη της Σαμοθράκης, τα βασιλικά δωμάτια του Ναπολέων και σαρκοφάγους των Αιγυπτίων!
Καταρχήν το ίδιο το κτίριο είναι μεγάλης ιστορικής σημασίας καθώς πέρασε τα πάνδεινα μέχρι να πάρει την τελική σημερινή μορφή του. Στο υπόγειο, ακόμη και σήμερα υπάρχουν μέρη του τείχους που περιέβαλε το Λούβρο παλιότερα και το οποίο σήμερα έχει γκρεμιστεί. 

Στην πρώτη μου επίσκεψη στο Λούβρο πριν από δυο χρόνια περίπου είχα πάθει σοκ! Ήμουν μέσα στο μουσείο σχεδόν μια μέρα και δεν είχα προλάβει να δω βασικά εκθέματα και συν τις άλλοις δεν μου έφτανε και ο χρόνος!

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Το τεράστιο αυτό μουσείο χωρίζεται σε 4 ενότητες-πτέρυγες. Denon, Richelieu, Sully και Napoléon. Μια ενότητα περιλαμβάνει τους πίνακες του μουσείου από Γάλλους , Ιταλούς και Ισπανούς ζωγράφους. Στην πτέρυγα αυτή εκτίθεται και η Μόνα Λίζα του Λεονάρντο Ντα Βίντσι. 

Μια ενότητα από μόνη της είναι τα δωμάτια του Ναπολέοντα, μια ενότητα με αιγυπτιακά ευρήματα, η οποία είναι η δεύτερη μεγαλύτερη στον κόσμο μετά από αυτήν του μουσείου του Καΐρου  και τέλος μια ενότητα με ρωμαϊκά, ελληνικά και ετρουσκικά ευρήματα. 
Μεταξύ αυτών και οι δικές μας Μαγεμένες, η Νίκη της Σαμοθράκης, η Αφροδίτη της Μήλου κλπ.


 Η Νίκη της Σαμοθράκης
Στάση πρώτη στα ρωμαϊκά και ελληνικά εκθέματα. Μαγεμένες, Νίκη της Σαμοθράκης, Αφροδίτη της Μήλου. Επίσης ένα υπέροχο ρωμαϊκό γλυπτό με μια ερμαφρόδιτη ξαπλωμένη επάνω στο μαρμάρινο στρώμα της ήταν μια ευχάριστη έκπληξη καθώς η μεγάλη ορδή τουριστών το αγνόησε για τα γνωστά εκθέματα και μείναμε εμείς να το θαυμάζουμε.

 Στο Λούβρο ο ένας πέφτει επάνω στον άλλο. Γίνεται χαμός από κόσμο και όλοι σταματούν μπροστά στα διάσημα εκθέματα. Όπως για παράδειγμα η Μόνα Λίζα. Δεν μένει ποτέ μόνη. Πάντα έχει παρέα...

Τα εκθέματα είναι τόσα πολλά που δεν ξέρεις που να πρωτοκοιτάξεις.  
Για παράδειγμα ακριβώς απέναντι από τη Μόνα Λίζα βρίσκεται «Ο γάμος στην Κανά» του Βερονέζε. Ένας υπέροχος τεράστιος πίνακας που τον λεηλάτησε ο Ναπολέων για να τον πάρει στο Λούβρο σχίζοντας τον στα 2, από ένα ιταλικό μοναστήρι. Η Μόνα Λίζα (συγνώμη Λεονάρντο Ντα Βίντσι) είναι μια σταλιά! Η πρώτη μου εντύπωση όταν την είδα πέρυσι τον Ιανουάριο ήταν...αυτό είναι; Αλλά αν βρείτε την κατάλληλη στιγμή και τρυπώσετε ανάμεσα από τις ορδές τουριστών και καθίσετε και παρατηρήσετε τον διάσημο πίνακα θα διαπιστώσετε πως η Μόνα Λίζα έχει πολλά να σας πει...

Όσον αφορά τον Ντα Βίντσι, πολλές εκπληκτικές δουλειές του και με λιγότερους τουρίστες   είναι η Παναγία των Βράχων, η La Belle Ferronnière (έκατσα κανένα μισάωρο μπροστά από αυτόν τον πίνακα...) Ο Άγιος Ιωάννης ο Βαπτιστής και άλλα. 
Ακόμη, μη χάσετε τη Σφαγή της Χίου του Γάλλου ζωγράφου Ευγένιου Ντελακρουά, όπου
 Το μουσείο από έξω
αναφέρεται στην σφαγή δεκάδων χιλιάδων Ελλήνων της Χίου από τον Οθωμανικό στρατό.


Γράφοντας αυτές τις γραμμές προσπαθώ να θυμηθώ τα εκθέματα και παραλίγο να ξεχάσω τα διαμερίσματα του Ναπολέων Γ. Μπαίνοντας σε αυτήν την πτέρυγα του Λούβρου απλά νομίζεις πως μπήκες στο χρονοντούλαπο του 1500 και ξαφνικά θα πεταχτεί κανένας μπάτλερ να ρωτήσει τι προτιμάτε. «Coffee or tea»! Επίσης όλος ο χώρος μυρίζει έντονα παλαιότητα και ξύλο. Βρίσκεσαι ξαφνικά μέσα σ΄ ένα σπίτι πολυτελέστατο. 

Ανάμεσα σε μια τεράστια τραπεζαρία, τοίχους ζωγραφισμένους και καλυμμένους με πίνακες, χαλιά κ.α. Στο κεντρικό σαλόνι κρέμονται τεράστιοι πολυέλαιοι, σε βιτρίνες δεσπόζουν πορσελάνες και κοσμήματα όπως στέμματα και κορώνες. Επίσης στην κρεβατοκάμαρα βλέπουμε ένα κρεβάτι με οροφή επίσης μέσα στη χλιδή (μιλάμε για τον Ναπολέων Γ') χρυσούς καθρέπτες και ρολόγια επίσης στους τοίχους, σου δημιουργούν ζάλη καθώς έχεις την αίσθηση πως ο χρόνος δεν κυλά για τα αντικείμενα. Παρά μόνο για τον άνθρωπο. Οι άνθρωποι φεύγουν. Τα αντικείμενα μένουν για να μας θυμίζουν πως κάποτε υπήρξαμε.

 Οι Θεσσαλονικιές Μαγεμένες
Όσον αφορά τα αιγυπτιακά εκθέματα, είναι η χαρά όσων λατρεύουν την αιγυπτιακή τέχνη και κληρονομιά. Οι σαρκοφάγοι, τα αγαλματίδια Νεφερτίτη και Ακενατών από ψαμμίτη, ύψους 22 εκατοστών, το άγαλμα του καθιστού γραφέα είναι από τα σημαντικότερα ευρήματα αιγυπτιακής τέχνης στο μουσείο του Λούβρου. 

Βγαίνοντας στο εξωτερικό του μουσείου μην παραβλέψετε να θαυμάσετε τις δυο πυραμίδες του, μια εσωτερική και μια εξωτερική μαζί με τις μικρές ολόγυρα της, καθώς και τους κήπους του Λούβρου με τα αγάλματα, σμιλεμένα από διάσημους γλύπτες ανά των αιώνων. Αν ο καιρός βοηθάει καθίστε να ξεκουραστείτε  στην στρόγγυλη λίμνη τρώγοντας ένα πανάκριβο σνακ από την γνωστή καντίνα αλυσίδα με τα εδέσματα γκουρμέ που βρίσκετε στην είσοδο των κήπων.

Το βασικό εισιτήριο για το μουσείο χωρίς τις extra εκθέσεις που έχει κατά καιρούς είναι στα 14 ευρώ το άτομο.
Για περισσότερες πληροφορίες στο επίσημο site του μουσείου: http://www.louvre.fr




Σχόλια