Λίγες ώρες μείνανε πριν φύγει το
...γρουσούζικο 2013 και έρθει το νέο 2014. Κυνική από τα γεννοφάσκια μου,
άρχισα πάλι να αναρωτιέμαι. Ε και;
Και πέρυσι τέτοια εποχή τα ίδια δεν κάναμε; Στέλναμε το 2012 στο
καλό και λέγαμε περάστε στο 2013.Τα ίδια παντελή μου, τα ίδια παντελάκη μου... Πάει
ο παλιός ο χρόνος...μπλα μπλα μπλα... Προσωπικά μιλώντας, για φέτος θα έλεγα
πως ήταν μια περίεργη χρονιά. Ένα μυστήριο, κουραστικό καλοκαίρι, ένας όμορφος
χειμώνας και τέλος ένα ανάμικτο φθινόπωρο.
Διάβασα πριν λίγες μέρες σ’ ένα περιοδικό,
σχετικά με το 2013, όπου μας έβαζε να απαντήσουμε τις 10 ερωτήσεις της καλής
περασμένης χρονιάς. Τι κάναμε σωστά τη χρονιά που πέρασε, τι καταφέραμε, αν
ερωτευτήκαμε κλπ κλπ. Με λίγα λόγια...κατάθλιψη σκέτη.
Ε ναι ερωτευτήκαμε. Πάλι απ' την αρχή. Ε και; Αηδίες. Ο καθένας μας
ορίζει αν ήταν η χρονιά του καλή ή όχι. Και όχι μέσα από ερωτήσεις και διάφορα
καταθλιπτικά άρθρα. Αν ήθελα ερωτήσεις θα πήγαινα σε ψυχολόγο να μου τις κάνει.
Διεθνώς λοιπόν αλλά και για την μικρή μας χώρα,
ήταν μια κακή χρονιά. Οικονομική κρίση, ρατσισμός, αυτοκτονίες, θάνατος Μαντέλα
και λοιπά. Χάλια με λίγα λόγια. Προσωπικά όμως, στη μικρή μου Θεσσαλονικιώτικη παρέα
προστέθηκαν νέα μέλη. Και αυτό είναι
κάτι που αξίζει μέσα σε όλη αυτή τη σιωπή και καταχνιά που μας περιβάλει. Στη
δική σας; Τι
συνέβη;
Η αγαπημένη μου φίλη Νατάσα έφερε στον κόσμο
την μικρή Έλεν, η καλή μου Ματούλα, την μικρή Χρυσηίδα και ο φίλος μου Δημήτρης
κατά κόσμον Bouss έγινε θείος του μικρού Αντρέα.
Η ζωή τα διαλύει όλα τελικά. Η νέα ζωή που
περιβάλλει εμάς τους 30άρηδες ξαφνικά (σαν να μπήκε ελέφαντας στο δωμάτιο!!!) μας
κάνει και τα ξεχνάμε όλα. Προβλήματα χαζά καθημερινά, που μας απασχολούν.
Μπαίνει το μωρό στο δωμάτιο και όλοι κοιτάμε σαν χαζοί. Τα γκομενικά, τα
οικονομικά και όλα τα άλλα σταματάνε.
Μπήκε ο ελέφαντας...
Φίλοι παντρεύτηκαν, άλλοι περιμένουν τον
πελαργό, άλλοι δυστυχώς έμειναν άνεργοι, άλλοι έχουμε ακόμη δουλειά, μερικοί
ξεκίνησαν κάτι δικό τους επαγγελματικά κάνοντας μας όλους να πηδήξουμε από
χαρά, κάποιοι (πολλοί) φύγανε στο εξωτερικό (σπέρνοντας δάκρυα στα μάτια μας),
κάποιοι φύγανε από κοντά μας, κάποιοι γίνανε ...Αθηναίοι, κάποιοι ξεκίνησαν beaute ηλικίας και ούτω
καθεξής.
Η ζωή περνάει. Είτε το θέλουμε είτε όχι.
Πέρυσι έγινα 30. Χάλια. Μέχρι να το συνειδητοποιήσω ήρθε ...Ιανουάριος και σε 2
μήνες θα γίνω...31! Διπλά χάλια. Ο χρόνος δε σταματάει. Κυλάει. Ότι και να
γίνει. Είτε είναι 12 είτε 13..14..15...
Σας εύχομαι καλή και δημιουργική χρονιά.
Αφήστε με εμένα να γκρινιάζω...
Καλή Χρονιά, Λοιπόν!
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου