Σαν σήμερα πριν από 4 χρόνια πέθανε η διάσημη τραγουδίστρια Amy Winehouse. Μπαίνοντας στο θλιβερό αλλά δοξασμένο 27club διάσημων αστέρων της μουσικής σκηνής όπως ο K. Cubain, J. Joplin και J. Morrison.
Εντελώς συμπτωματικά προχθές το βράδυ πήγα να
δω το ντοκιμαντέρ Amy λόγω των πολύ καλών κριτικών που έλαβε και επειδή είχα ακούσει πως σε
αυτό η ίδια διηγιέται τη ζωή της και όχι
παρατρεχάμενοι της. Στα συν και η σκηνοθεσία του βραβευμένου σκηνοθέτη Asif Kapadia.
Η ταινία ξεκινά με την ίδια στα 18 της, ένα
φρέσκο και αθώο κορίτσι, όπως είμαστε όλοι πάνω-κάτω σε αυτή την ηλικία, να
περιγράφει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες της έχοντας όλη την ζωή μπροστά της.
Μέσα σε 2,5 ώρες ο Kapadia καταφέρνει να σκιαγραφήσει την προσωπικότητα της ξετυλίγοντας μαγικά το
πέρασμα της Winehouse από την εφηβεία στην ενηλικίωση μέσα από την ανωνυμία
στην πλήρη διασημότητα, στα πλούτη, στον έρωτα, στα ναρκωτικά και στο αλκοόλ
μέχρι το θλιβερό τέλος, μέσα από homemade videos και αποσπάσματα συναυλίών και σκηνές backstage.
Ο θεατής βλέπει αυτή τη σύντομη περιπλάνηση
της Winehouse στη ζωή και καταλαβαίνει τι πέρασε η τραγουδίστρια μέσα σε ένα
χρονικό διάστημα 7 χρόνων και μη μπορώντας να αντέξει την πίεση των οικείων
προσώπων της αλλά και των media στην τρελή κούρσα της διασημότητας και του χρήματος κατέληξε στο
θλιβερό της τέλος στις 23 Ιουλίου 2011, στο σπίτι της στο Λονδίνο από
υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ.
Παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ αντιλαμβάνεσαι
το τι ήθελε πραγματικά η Winehouse.
Να τραγουδάει. Τίποτα άλλο. Όλα τ’ άλλα την καταπίεζαν και
την οδηγούσαν σε λάθος μονοπάτια. Ήταν μια γνήσια jazz τραγουδίστρια που δεν
ήθελε να τραγουδά μπροστά σε τεράστιο κοινό αλλά σε μικρές μπουάτ και να
εκφράζει το παράπονο και τα προσωπικά της θέματα με την μοναδική στο είδος της
φωνή της, όπως αναφέρει και ο Tony Bennett στο ντοκιμαντέρ.
Εκτός από την Winehouse, βλέπουμε μέσα από αποσπάσματα και τον
σύζυγο της, τον πατέρα της, τις φίλες της και άλλους να εκφέρουν άποψη για την
ταραχώδη ζωή της τραγουδίστριας. Ο καθένας μπορεί μέσα από τις δηλώσεις αυτές να
βγάλει τα συμπεράσματα του για την ζωή της και το τέλος της.
Ο σκηνοθέτης κατευθύνει το ντοκιμαντέρ και
δίνει στο κοινό το θύμα και τους θήτες ανάμεσα στους τελευταίους και ο ίδιος ο
πατέρας της όπου σήμερα απειλεί με μηνύσεις.
Αυτό που μετρά είναι όμως το αποτέλεσμα. Ένα
αστείρευτο ταλέντο, μια εκπληκτική φωνή που είχε τόσα πολλά να δώσει, έπειτα από μόλις δυο προσωπικούς μουσικούς δίσκους, χάθηκε
μέσα σε απίστευτες ποσότητες αλκοόλ και ναρκωτικών και μέσα σε όλο αυτόν τον
κυκεώνα θαυμαστών, φίλων και γνωστών δεν κατάφερε να βρει την ευτυχία και την
βοήθεια που θα την κρατούσαν στην ζωή.
Όπως και οι υπόλοιποι 27clubers. Farewell Amy, go back to black…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου