Fantastic Four: Όταν ο Σταν Λι βαριέται...

   Ιστορία no. 2

Όταν το Χόλιγουντ αποφασίζει να  κάνει ένα remake ταινίας, ως συνήθως παρά την εμπειρία και τα εκατομμύρια του δεν τα καταφέρνει και πολύ καλά.

Όταν μέσα σε όλο το παραπάνω βάζεις και την λέξη blockbuster εκεί είναι που η υπερβολή συναντά τα κλισέ και όλα θυσιάζονται στο βωμό του easy money.

Η τελευταία θλιβερή απόπειρα ήρθε με την ταινία Fantastic Four. Και μετά την προβολή ξεκίνησα να αναρωτιέμαι πάλι. Γιατί να ξαναγίνει ένα ακόμη film του συγκεκριμένου κόμικς όταν η πρώτη απόπειρα απέτυχε οικτρά; γιατί πολύ απλά ο δημιουργός της Marvel (η εταιρία των συγκεκριμένων κόμικς, βλέπε και σπαιντερμαν) Στάν Λι βαριέται στο σπίτι. 

Στο νέο φιλμ όλα κυλούν γρήγορα. Βλέπουμε τον πρωταγωνιστή γύρω στην ηλικία των 10-13 χρόνων να προσπαθεί να γίνει επιστήμονας. Καίει όλο το σπίτι, πάει κόντρα στους δασκάλους του, τα γνωστά κλισέ. Και ξαφνικά μέσα σε όλο αυτό το χάος τον ανακαλύπτει (αν δεν σε ανακαλύψουν δεν είσαι τίποτα στο Χόλιγουντ!) ένας πραγματικός επιστήμονας και τον κάνει σταρ! Ξαφνικά βλέπουμε τον πιτσιρικά μεγάλο 20άρι πλέον να έχει ανακαλύψει το ταξίδι στον χρόνο και να στέλνει μαϊμούδες στην τρίτη διάσταση! Ουάου! Πότε μεγάλωσε, πότε έγινε big star ούτε και ο ίδιος δεν πήρε χαμπάρι!

Έπειτα θέλει να κλέψει τη δόξα του Νιλ Άρμστρονγκ και να γίνει και αυτός διάσημος ως ο πρώτος άνθρωπος που πάτησε σε μια άλλη διάσταση και τι πιο απλό από το να στείλει τον εαυτό του στη νέα αυτή διάσταση που ανακάλυψε, πίνοντας απλώς λίγο αλκοόλ παραπάνω για να φύγουν οι όποιες αναστολές. Από εκεί και ύστερα μπλέκουμε  σ’ ένα χάος μεταμορφώσεων με τους τέσσερις που πήγανε σε αυτόν τον νέο αφιλόξενο κόσμο (γιατί ήθελε και παρέα ο πρωταγωνιστής) να προσπαθούν να διαχειριστούν τη νέα τους κατάσταση. Η κυβέρνηση, η NASA, ο στρατός, ο κόσμος που θέλει σωτηρία αλλά και η καλή τους καρδιά, όλα μπλέκουν μέσα σε ένα συνονθύλευμα καταστροφών, μεταμορφώσεων και άσκοπων σκηνών δράσης που σκοπό έχουν να «εντυπωσιάσουν» το νεανικό έφηβο κοινό που απευθύνονται.

Άσκοπες εκρήξεις, καταστροφές, σκοτωμοί και... εκατομμύρια για να καταλήξουμε στο κλασικό συμπέρασμα. Οι καλοί πάντα νικάνε. 

Εντελώς χάσιμο χρόνου. Σε όλη την ταινία προσπαθείς να βρεις που το πάει ο σκηνοθέτης και που θα καταλήξει τελικά. Και καταλήγει. Μας ενημερώνει στο τέλος πως οι Fantastic Four πήραν και αποφάσισαν το όνομα τους. Υπέροχα. 100 λεπτά ταινία και το μόνο που σου μένει είναι η τελευταία σκηνή.

 Δείτε την στο σπίτι καλύτερα οι φαν της Marvel. 

ΥΓ. Και μην περιμένετε να τελειώσουν οι τίτλοι τέλους, δεν δείχνει μετά καμία σκηνή έκπληξη.