Ιστορία no.4
Όταν ο Tom Cruise αποφασίζει να γυρίσει άλλο ένα Mission Impossible το
σίγουρο είναι πως για άλλη μια φορά θα γεμίσει τις αίθουσες και ενίοτε τα ταμεία.
Όλοι ξέρουμε πως σε όλες τις ταινίες της
σειράς αυτής, μηνύματα καταστρέφονται, αυτοκίνητα ανατινάζονται, ωραίες
γυναίκες και εκπληκτικά κορμιά με φορέματα σχεδιαστών κόβουν βόλτες σε όλα το film και ο πρωταγωνιστής
σταματά να χρησιμοποιεί κασκαντέρ (κοινό μυστικό) και κάνει ότι πιο επικίνδυνο
μπορεί κανείς να φανταστεί πραγματοποιώντας
το impossible…possible.
Πάντα η πρώτη σκηνή της ταινίας ανεβάζει την
αδρεναλίνη βλέποντας έναν Cruise να κάνει τα δικά του. Στην συγκεκριμένη, καβαλάει ένα αεροπλάνο (από
την έξω μεριά, καλά καταλάβατε) και προσπαθεί να μπει μέσα για να αποσυνδέσει
μια βόμβα. Και πέφτουν οι τίτλοι αρχής με τη γνωστή σε όλους μουσική του Lalo
Schifrin.
Αυτή η ταινία έχει όλα όσα θέλεις να δεις. Ότι
περιμένεις να δεις δηλαδή από ένα Mission
Impossible. O αγέραστος Ίθαν Χάντ κυνηγά τους κακούς
περνώντας μέσα από επικίνδυνα μονοπάτια, γυρίζοντας όλη την Ευρώπη και προσπαθώντας παράλληλα να γίνει
ένας high tech James Bond (στο πιο τρελό του) κάνοντας κινήσεις και βγαίνοντας από αδιέξοδα που στην πραγματική ζωή όχι
μόνο δεν θα τα κατάφερνε αλλά θα μας είχε αφήσει χρόνους εδώ και... 3 ταινίες.
Σε αυτήν την ταινία το ερωτικό στοιχείο μεταξύ
του πρωταγωνιστή και της μοναδικής γυναίκας που παίζει στην ταινία (Rebecca Ferguson) πλανιέται στην ατμόσφαιρα αλλά δεν ολοκληρώνεται, παραπέμποντας ίσως και στην πραγματική χαοτική προσωπική ζωή του Cruise.
Στα πλην η μεγάλη διάρκεια της ταινίας, 131
λεπτά, όπου από ένα σημείο και μετά έχοντας δει ότι πιο impossible
ξεκινάς να αναρωτιέσαι τι γίνεται...
Η αγωνία κορυφώνεται πριν το τέλος με τα
γνωστά τερτίπια της σειράς-ταινίας όπως οι μάσκες – πρόσωπα όπου και εδώ
παίζουν τον σημαντικό ρόλο τους.
Στα συν το σάουντρακ, με την σκηνή στην όπερα
από τις πιο καλοστημένες της ταινίας που συνοδεύεται άριστα από την μουσική της όπερας του
G. Puccini "Torandot" μοναδικά αποδομένη
από την Vienna State Opera Orchestra.
Επιπλέον ο Άλεκ Μπόλντουιν τώρα τελευταία
ξαναζεί μια δεύτερη καριέρα και παίζει με τον δικό του όπως πάντα τρόπο. Εξαγριωμένος, παίρνοντας πάντα σημαντικές αποφάσεις με πάθος και ορμή
προσθέτει το απαραίτητο λιθαράκι στην ταινία σαν δευτεραγωνιστής. Όσον αφορά
τον Jeremy Renner που προσωπικά πιστεύω ότι έχει πολύ καλό μάνατζερ και τον
βλέπουμε παντού σε όλες τις παραγωγές του Χόλιγουντ, χωρίς να έχει λόγο ύπαρξης
και στο Impossible, ο παραγωγός έγραψε έναν εξτρά ρόλο για να κάνει μια χρωστούμενη χάρη στον μάνατζερ. Απλά
χάλια. Ίδιος και απαράλλακτος σε όλες τις ταινίες που παίζει.
Για τους φαν των ταινιών είναι must. Για όλους τους άλλους,
όσους δηλαδή αγαπούν την δράση επίσης βλέπετε άνετα παρέα με μια μεγάλη γαβάθα
ποπκόρν. Γιατί ότι περιμένεις να δεις από μια ακόμη ταινία M.I. το έχεις και πάλι στις οθόνες σου. Enjoy…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου