Λένε πως όταν βγαίνεις από μια κατάσταση, όποια και να είναι αυτή, άσχημη, όμορφη, ευχάριστη, δυσάρεστη είτε το θέλησες είτε όχι από εκεί και έπειτα πρέπει να προσαρμοστείς σε νέα δεδομένα. Σε μια αλλαγή που δεν είναι πάντα εύκολη. Δουλειά, χωρισμός, θάνατος, οικονομική κρίση, σχέσεις.
Άσχημο πράγμα η συνήθεια. Σε όλα προσαρμοζόμαστε. Συνηθίζουμε. Συνηθίζεις τις απουσίες, ανθρώπους που φεύγουν, συνηθίζεις δουλειές που χάνεις, δουλειές που έρχονται, συνηθίζεις μια ζωή που δεν ήταν να την ζήσεις…
Ακούω και βλέπω καθημερινά ανθρώπους γύρω μου να αναθεωρούν και να προσαρμόζονται σε νέα δεδομένα, νέες καταστάσεις, είτε το θέλησαν είτε όχι.
Έτσι είμαστε φτιαγμένοι οι άνθρωποι, εύπλαστοι. Προσαρμόζουμε συναισθήματα, δουλειές, ανθρώπους στα μέτρα μας με γνώμονα τη συνήθεια. Πάντα λέμε, ε και; Θα συνηθίσω.
Όπως με τον καφέ για παράδειγμα. Σήμερα τον πίνεις με 3 κουταλιές ζάχαρη και ανακαλύπτεις πως τελικά η ζάχαρη δεν σου κάνει καλό. Τι κάνεις; την επόμενη μέρα την κόβεις. Την πρώτη μέρα είναι πικρός, φαρμάκι. Την δεύτερη κάπως καλύτερος … Επάνω στην εβδομάδα τον έχεις συνηθίσει και σου αρέσει και από πάνω.
Κάπως έτσι λειτουργούμε και σε όλες τις καταστάσεις στη ζωή μας.
Στην αρχή μας πειράζει. Λίγο ή πολύ. Ανάλογα τι μας συμβαίνει. Σιγά σιγά προσαρμοζόμαστε. Σε αυτά που έχουμε. Σε αυτά που μας έχουν μείνει τελικά. Και έτσι συνεχίζουμε να σέρνουμε το κορμί μας μέσα από πρόσωπα και καταστάσεις μέχρι να βρεθούμε κάπου μέσα που θα αισθανόμαστε καλά. Μέχρι πάλι κάτι να ταράξει την καθημερινότητα και τη συνήθεια μας και να ξεκινήσει ένας νέος κύκλος προσαρμογής. Με θύμισες, τύψεις, αγωνίες, χαρές και λύπες μέχρι να προσαρμοστούμε και πάλι στα νέα δεδομένα.
Άσχημο πράγμα η συνήθεια, αλλά χρήσιμο. Τι θα κάναμε χωρίς αυτήν;
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου