Περπατώντας στην αγαπημένη Θεσσαλονίκη, ανακαλύπτεις δρόμους, στενά και σοκάκια σαν να τα βλέπεις για πρώτη φορά. Οι δρόμοι έχουν να πουν ιστορίες και να μοιραστούν μυστικά με τον επισκέπτη που θέλει να ακούσει.
Κάπως έτσι και ο συγκοινωνιολόγος Σταύρος Κωνσταντινίδης περπάτησε αυτούς τους δρόμους, τους ξανακοίταξε και στοχάστηκε, αφουγκραζόμενος τους τριγμούς του χρόνου και της ζώσας ιστορίας.
Κείμενα του ίδιου και φωτογραφίες του Κώστα Καπλάνη, έντυσαν το Cafe Defacto στην Παύλου Μελά 19, για ένα μήνα από τη 1 έως τις 30 Οκτωβρίου με τα εγκαίνια της έκθεσης “10 δρόμοι σαν ιστορίες” να έρχονται αύριο, Πέμπτη στις 6 Οκτωβρίου στις 19:30.
Το σταυροδρόμι της Αριστοτέλους, η γοητεία της Αλ. Σβώλου, η περίφημη διαγώνιος της Παύλου Μελά, ο εμβληματικός αλλά ξεπεσμένος Βαρδάρης, η πολύβουη Εγνατία, η διαχρονικά κομψή Προξένου Κορομηλά, το διεθνές brand της Τσιμισκή , η παιδική γειτονιά της Ηλιούπολης, το πεζοδρομικό παρακλάδι της Ζεύξιδος, η υπέροχη αρχιτεκτονικά Νέα Παραλία, όλες μαζί συντάσσουν μια μοναδική πόλη, τη Θεσσαλονίκη. Αυτές της γωνιές της πόλης επέλεξε ο κ. Κωνσταντινίδης να δώσει στην έκθεση του.
Μιλώντας για την έκθεση αυτή σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε σχετικά είπε: “Ο δρόμος σημαίνει ζωή. Άποψη” και πρόσθεσε μεταξύ άλλων πως όλοι οι δρόμοι είναι διαφορετικοί στη Θεσσαλονίκη.
Για την έκθεση έχει εκδοθεί ένα ειδικό βιβλιαράκι με τις φωτογραφίες που θα εκτεθούν μαζί με τα κείμενα που θα κοσμούν τις φωτογραφίες αυτές.
Οι φωτογραφίες του Κώστα Καπλάνη, σύμφωνα με τον κ. Κωνσταντινίδη είναι πραγματικά αληθινές και έχουν ένα νόημα. “Η κάθε εικόνα βοηθά το κείμενο. “Να βλέπεις τον Βαρδάρη και να σου έρχεται ο Βαρδάρης, όπως είναι σήμερα στο νου”.
Επίσης σε ερώτηση δημοσιογράφου το πως βλέπει τον κάθε δρόμο και τι θα χρειαζόταν επιπλέον ο κάθε ένας από αυτούς ο κ. Κωνσταντινίδης πρόσθεσε: “Η Αριστοτέλους συνεχώς πιέζεται. Με μηχανάκια, με τους πεζούς που στριμώχνονται καθημερινά. Δεν κατάφεραν να δώσουν τα ισόγεια τον ρόλο που τους έπρεπε. Είναι ένας υποβαθμισμένος πεζόδρομος”.
Για την Παύλου Μελά είπε πως θα μπορούσε να αυξήσει τον δημόσιο χώρο της με διαπλάτυνση των πεζοδρομίων.
Και πρόσθεσε πως στη Λασσάνη ο δήμος έκανε διαπλάτυνση των πεζοδρομίων και έδωσε αμέσως μια άλλη πνοή στην οδό. “Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει” είπε.
Αλλά ο κ. Κωνσταντινίδης είπε και τους λόγους που τον οδήγησαν να διαλέξει τους συγκεκριμένους δρόμους για την έκθεση του. “Ένα πρωταρχικό ενδιαφέρον, έχουν ένα συναίσθημα αυτοί οι δρόμοι” και θα συμφωνήσω μαζί του. Αυτή η πόλη, αυτοί οι δρόμοι έχουν συναίσθημα…
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου