Το τελευταίο διάστημα η καταστροφολογία μέσα από το cinema και όχι μόνο έχει κατακλύσει τον πλανήτη και έρχεται κατά πάνω μας από όλες τις πλευρές. Μέσα σε αυτό το κλίμα το Χόλιγουντ έβγαλε ακόμη μια ταινία με εξωγήινους που προσγειώνονται στη γη και έρχονται με απώτερο σκοπό τους να την καταστρέψουν (;) σύμφωνα πάντα με το τρέιλερ που προηγείται και προμοτάρει την ταινία σε εκατομμύρια σινεφίλ.
Αναφέρομαι στην ταινία Η Άφιξη (Arrival) που κάπως έτσι μας συστήθηκε μέσα από το τρέιλερ. 12 διαστημόπλοια προσγειώνονται στη μικρή μας γη και συγκεκριμένα αιωρούνται επάνω της και η ανθρωπότητα μέσα από επιστήμονες και στρατό προσπαθεί να προσεγγίσει τους άγνωστους επισκέπτες από το διάστημα για να μάθει τον σκοπό της επίσκεψης τους.
Η Amy Adams κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο και παίζει μια genius γλωσσολόγο που καλείται από τον στρατό των Ηνωμένων Πολιτειών μαζί με τον Jeremy Renner, που παίζει έναν φυσικό, να προβούν στις ανάλογες επικοινωνίες με τους εξωγήινους για να μάθουν τι σχεδιάζουν και τι θέλουν από την ανθρώπινη φυλή.
Αυτό που ξετυλίγεται στις οθόνες μας δεν έχει καμία σχέση με τις κλασικές ταινίες με εξωγήινους που μας έχει δώσει μέχρι σήμερα το Χόλιγουντ. Ερωτήματα για την ανθρωπότητα, το μέλλον αυτής, τους πολιτικούς μας, την καταστροφολογία, τις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, βάζει η Άφιξη πατώντας στην εξωγήινη ζωή για να δώσει ένα διαφορετικό ενδιαφέρον στο κοινό που θέλει να το πιάσει.
Πλέκει ένα σενάριο διαφορετικό από τα γνωστά με τους κακούς εξωγήινους αφήνοντας μια γλυκόπικρη σκέψη για το τέλος. Τι θα έκανες εσύ και τι θα αποφάσιζες σε ανάλογη περίπτωση αν βρισκόσουν στη θέση της πρωταγωνίστριας. Αν περιμένετε μάχες και όπλα και βόμβες είστε στη λάθος ταινία. Εδώ όλα γίνονται όπως θα γίνονταν σε ανάλογη περίπτωση στην αληθινή ζωή. Πολιτικοί που μαλώνουν μεταξύ τους, τρομοκράτες, ανθρώπινες σχέσεις που αμφισβητούνται, επιστήμη και συμπεράσματα.
Πλέκει ένα σενάριο διαφορετικό από τα γνωστά με τους κακούς εξωγήινους αφήνοντας μια γλυκόπικρη σκέψη για το τέλος. Τι θα έκανες εσύ και τι θα αποφάσιζες σε ανάλογη περίπτωση αν βρισκόσουν στη θέση της πρωταγωνίστριας. Αν περιμένετε μάχες και όπλα και βόμβες είστε στη λάθος ταινία. Εδώ όλα γίνονται όπως θα γίνονταν σε ανάλογη περίπτωση στην αληθινή ζωή. Πολιτικοί που μαλώνουν μεταξύ τους, τρομοκράτες, ανθρώπινες σχέσεις που αμφισβητούνται, επιστήμη και συμπεράσματα.
Η Amy Adams επιτυχώς ξεφεύγει από τον ρόλο της χαζής σε κωμωδίες που την έχουμε μάθει μέχρι σήμερα και περνά σε “σοβαρά” φιλμ παίζοντας ρόλους που της πρέπουν. Ξεδιπλώνει τον ρόλο της γλωσσολόγου μέσα από συναισθηματικά ups and downs δίνοντας στην ηρωίδα της την ψυχολογία που θα είχε ένας άνθρωπος ακόμη και με τις γνώσεις που διαθέτει, μπροστά στο άγνωστο και επικίνδυνο ξένο.
Η φωτογραφία του Bradford Young αποδίδει σωστά την επιβλητικότητα που θα περίμενες να αντικρίσεις βλέποντας ένα τεράστιο διαστημόπλοιο να αιωρείται επάνω στη γη. Δέος σε συνδυασμό με τοπία απαράμιλλης ομορφιάς μαζί με την μουσική αποδίδουν τα μέγιστα.
Η μουσική του Max Richter με το κομμάτι On the nature of daylight στην αρχή της ταινίας
σε εισάγει στον κόσμο της γλωσσολόγου και στα ερωτήματα που θα θέσει το φιλμ με έναν τρόπο που σου τραβάει την προσοχή όπως κάθε μουσική υπόκρουση σωστά τοποθετημένη σε σκηνές που αρμόζει χωρίς να σε αποσπά από το φιλμ.
Και το εκρηκτικό Serenade in E Major, Op. 22, B. 52: IV Larghetto του Antonín Dvorák σε κρατάει στα σημεία έντασης του φιλμ.
Ο σκηνοθέτης Denis Villeneuve (γνωστός από τις ταινίες: Sicario, Prisoners, Incendies) δένει σφιχτά την ιστορία του και δεν χάνεται σε ανούσιες περιγραφές και άσκοπες σκηνές. Τρέχει τον χρόνο του και τον πραγματικό χρόνο του φιλμ μέσα από περιλήψεις που σου δίνουν να καταλάβεις ακριβώς την έννοια του χρόνου και την πρόοδο των πρωταγωνιστών στην επικοινωνία τους με τους εξωγήινους που φτάνουν μέχρι το συμπέρασμα και την κορύφωση. Πολλοί είπαν πως τους θύμισε το φιλμ με την Jodie Foster, Contact. Πλησιάζει αλλά δεν μπορείς να κάνεις καμία σύγκριση καθώς η Άφιξη σε βάζει σε τελείως διαφορετικά και καλύτερα μονοπάτια.
Ακόμη μέσα από μια έκφραση της πρωταγωνίστριας προς το τέλος του φιλμ σου ανοίγει ένα παράθυρο στην όλη υπόθεση και σε βάζει σε αυτό που πραγματικά θέλει να πει τελικά ο ίδιος ο σκηνοθέτης και το σενάριο.
Ακόμη μέσα από μια έκφραση της πρωταγωνίστριας προς το τέλος του φιλμ σου ανοίγει ένα παράθυρο στην όλη υπόθεση και σε βάζει σε αυτό που πραγματικά θέλει να πει τελικά ο ίδιος ο σκηνοθέτης και το σενάριο.
Το σενάριο βασίστηκε σε μια ιστορία του συγγραφέα Ted Chiang με τον τίτλο "Story of Your Life”.
H μουσική του Max Richter:
To trailer:
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου